Hoe moet het verder na CETA? Magnette heeft Juridische Slag verloren, maar niet de Politieke Strijd

In oktober 2016 gonsden de acroniemen door de Wetstraat: CETA, ISDS, ICS,... Waar ging dat alweer over? In oktober 2016 moest België zijn akkoord geven aan het "Comprehensive Economic and Trade Agreement" (CETA), een handelsovereenkomst tussen Canada en de EU. Dat verdrag zou niet enkel de onderlinge invoerheffingen grotendeels elimineren, maar ook een heleboel andere aspecten van de handel met Canada reguleren (o.a. e-commerce, financiële diensten, samenwerking voor regulering etc.). Door onze ingewikkelde bevoegdheidsverdeling rond buitenlandse handel kon Michel enkel een Belgisch akkoord aan CETA geven als ook de gemeenschappen en gewesten akkoord gingen. Toenmalig Waals Minister-President Magnette verzette zich daar fel tegen. Na enkele marathonvergaderingen kon Premier Michel uiteindelijk het Belgische veto opheffen en leek CETA gered, maar Magnette keerde niet met lege handen thuis. Op Waals aandringen zou België onder andere aan het Europees Hof van Justitie vragen of het "Investment Court System" (ICS) in CETA wel in overeenstemming was met Europees recht.

Klik hier om het volledige artikel te lezen.